ประมวลภาพกิจกรรม "โครงการลดความเหลื่อมล้ำทางการศึกษา" บรรยายโดย ดร.กุลชาติ จุลเพ็ญ รองคณบดีฝ่ายพัฒนานักศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จ. ปทุมธานี วันที่ 30 สิงหาคม 2565 ณ ห้องประชุมเทศบาลนครยะลา

"คนเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เลือกเป็นและเลือกการดำรงอยู่ของชีวิตได้ด้วยตัวเอง หากเรามีเจตคติที่ดีต่อการเรียนและการใช้ชีวิตในอนาคต"

       น้อง ๆ หลายคนคงได้ยินชื่อเสียงของ ดร. กุลชาติ จุลเพ็ญ รองคณบดีฝ่ายพัฒนานักศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จ. ปทุมธานี นอกจากการเป็นอาจารย์สอนหนังสือให้ความรู้แก่นักศึกษาแล้ว “ดร. ป๊อด” ยังมีโครงการที่เป็นเพชรน้ำเอก ไม่ซ้ำรูปแบบของผู้ใดเลยคือ “โครงการเด็กใฝ่ดี” เพื่อช่วยและพัฒนาให้ นศ. ที่รักดีได้มีโอกาสเป็นคนดีและเป็นที่พึ่งของสังคม โครงการนี้ได้ช่วยพัฒนานักศึกษาหลายคนที่มีปัญหาในด้านต่าง ๆ ให้บรรลุเป้าหมายในชีวิตได้ โดย ดร. ป๊อดได้นำความรู้และประสบการณ์ตรง มาเปลี่ยนแปลงยกระดับชีวิต นศ. ในโครงการให้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ดร. ป๊อดจึงเป็นตัวอย่างของผู้ที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ด้วยความมุ่งมั่นในการศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม และไม่ย่อท้อต่อความยากลำบากต่าง ๆ เป็นต้นแบบในการพัฒนาคนและสังคม สร้างความยึดมั่นและศรัทธาในการทำความดี และมอบโอกาสดี ๆ ส่งต่อให้คนอื่น เพื่อให้มีกำลังใจในการช่วยเหลือคนอื่น ๆ ต่อไป

"ความไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตา เอาชนะปัญหาให้ได้ด้วยตัวเอง"

       ดร. ป๊อดเป็นเด็กที่เติบโตขึ้นมาท่ามกลางความขาดแคลนสิ่งยังชีพในชีวิตและความไม่สมบูรณ์ของครอบครัว เป็นเด็กบ้านแตก พ่อแม่แยกทางกัน พ่อไปมีครอบครัวใหม่ ส่วนแม่ต้องไปทำงานต่างจังหวัดเพื่อหาเงินส่งมาให้ลูก ๆ แต่เงินมีจำนวนน้อยมากไม่เพียงพอกับค่าใช้จ่าย เด็ก ๆ ต้องดูแลตัวเอง ต่อมาเมื่อความยากจนและความยากลำบากในชีวิตถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้งและรุนแรงมากขึ้นทุกที พี่ ๆ จึงหนีเอาตัวรอดไปในหนทางอื่น ปล่อยให้ ดร. ป๊อด ดิ้นรนต่อสู้ชีวิตและความหิวโหยเพียงลำพัง เพื่อให้อยู่รอดและรอคอยแม่ได้ ด้วยความมีอิสระอย่างไร้ขอบเขตและขาดผู้นำในชีวิต จึงกลายสภาพเป็นเด็กขอทาน เด็กเร่ร่อน เด็กขี้ขโมย เด็กมีปัญหา เด็กเกเร เด็กหนีเรียน มั่วสุมอยู่กับกลุ่มเพื่อนไม่รักเรียน อยู่ในดงร้านเกม โต๊ะบอล โต๊ะพนัน โต๊ะม้า ฯลฯ จนกระทั่งแม่กลับมาเมื่อได้ข่าวจากผู้คนที่บ่นว่าลูกชายใน “ความเหลือขอ” แม่ต้องทำงานหนักทั้งในเรื่องการขัดเกลาหล่อหลอมจิตใจของลูกชาย และการทำมาหากินแบบหาเช้ากินค่ำ จนกระทั่งในที่สุดก็ต้องเก็บขยะขาย

        รายได้จากการเก็บขยะไม่แน่นอน อีกทั้งเสี่ยงภัยจากขยะสารพิษ และสำคัญที่สุดคือแม่โดนดูถูกว่าหากินด้วยการเก็บขยะ และเลี้ยงลูกไม่ได้ดีสักคน ลูกคนอื่น ๆ หนีตามใครต่อใครไป ส่วนตนเองก็เป็นเด็กเหลือขอ จะเรียนหนังสือไปทำไม คำเตือนสติของแม่มีค่าเหนือสิ่งอื่นใด แม่ห้าม ดร. ป๊อดไม่ให้โกรธและทำร้ายคนที่ดูถูก ให้อดทนไว้ “ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน” ให้ลูกตั้งใจเรียนหนังสือให้เต็มที่ เมื่อเรียนสำเร็จ ความสำเร็จจากการศึกษาก็เป็นการตอบกลับเขาไปเอง วรรคทองที่แม่จุดประกายให้ จึงเป็นแรงบันดาลใจสูงส่งให้ ดร. ป๊อดปรับ Mindset ให้ความสำคัญกับการศึกษาอย่างจริงจัง ด้วยการตั้งใจจริงกลับเข้าเรียนหนังสือ และกว่าเพื่อน ๆ ร่วมห้องจะไว้วางใจคบหาสมาคมให้เข้ากลุ่มเหมือนเดิมอีก ก็ต้องใช้เวลาพิสูจน์ตนเองจนเป็นที่ยอมรับ